அந்த கடிதத்தில்
மன்னிக்கவும் அன்பு . நமது திருமணத்திற்கு முன்பு எனக்கென்று ஒரு காதல் இருந்தது. எனது பெற்றோரின் கட்டாயத்தினாலே நான் உங்களைத் திருமணம் செய்ய ஒப்புக் கொண்டேன்.திருமணத்திற்குப் பின்பு எல்லா பெண்களையும் போலவே கிடைத்த வாழ்வை முழுமனதோடு ஏற்றுக்கொள்ளதான்...
சில நாட்களுக்கு பிறகு மிக அழகானதொரு விடியலில் உற்சாகமாய்
எழுந்த அன்பு, சிவகாமி சொல்லிக்கொண்டிருந்த வேலைகளை கர்ம சிரத்தையாய் செய்து கொண்டிருந்தான். இன்னும் சில மணநேரத்தில் இந்த உற்சாகம் மொத்தமாய் கருகப் போவது தெரியாமல்.திருமணமாகி மூன்று மாதம் முடிந்த நிலையில் தாலி பிரித்து கோர்க்கும்...
" அவளை பத்திப் பேச உனக்கு என்ன தகுதி இருக்குது ?. அண்ணன் சொல்லிட்டு காதலிக்கிறேன் வந்து நின்னவ தான நீ?அடுத்த வீட்ட பொண்ண இப்படி அசிங்கப்படுத்துற நினைக்குற? வெக்கமா இல்லை.பொண்ணா நீயெல்லாம்? கட்டுகடங்காத கோபத்தினை வெற்று வாரத்தைகளால் மற்றும் தணித்து விட முடிவதில்லை.இன்னும்...
இதழ்வலி
இதயக்கூட்டின்
ஏதோஓர்புள்ளியில்
விரவிக்கிடக்கும்
என்உயிர்வரை..
உறிஞ்சிக்கொள்கிறாய்
என்உதடுகளின்வழி..
ஆண்டுகள் கடந்தும்
கட்டியம் கூறும்
காதலின் சின்னம்
அவளின் ஒற்றை முத்தம்
ஒற்றை முத்தம்
அவன் அதரங்களில்
ஆழமாய் அழுத்தமாய்
என்னை விட்டுச் செல்லாதே
என்றதோ?
இல்லை
முளைத்திருக்கும்
களைச் செடிகளைக் களைந்து வா
வீரதீர செயல்கள்...
அனைவருக்கும் அன்பான வணக்கஙகள்,
வானம் பொதுவானது, மேகம் பொதுவானது ஆனால், அவற்றைப் பார்க்கும் போது மனிதனின் மனதில் எழும் கற்பனைகள் ஆளாளுக்கு மாறுபடும் அல்லவா?
அது போலவே ஒரு புகைப்படம்...பேசும் புகைப்படம் அதனைக் காண்கையில் எல்லோருக்கும் வெவ்வேறு சிந்தனைகள் எழும்.
அன்புவின் வாழ்வக்கையில் மெல்லிய வயலின் இசையில் லயித்திருப்பது போல சாந்ததுடன் நாழிகை ஒவ்வொன்றும் அழகாக நகர்ந்து கொண்டிருந்தது .அலுவலகத்தில் நல்ல பெயர் , தங்கைக்கொரு நல்ல வாழ்வை அமைத்து கொடுத்தாயிற்று என நிம்மதி. இடையிடையே அவளது நினைவுகள் மயிலிறகு வருடல் போல. அம்மா...
